Maar hoe hard ze ook probeerde, het leek niet vanzelf te gaan. Tijdens de voorlichting werd borstvoeding gepresenteerd als een vanzelfsprekendheid. Iets wat alle moeders van "Moeder natuur" hebben meegekregen. Iets waar je niet over na hoeft te denken, maar wat natuurlijkerwijs gewoon is wat je lijf kan. Toch? Waarom lukte het dan niet?
Gedreven door alle adviezen van haar omgeving ging ze met frisse moed van start. Ontspannen houding, smakgeluidjes, aanhappen, toeschieten, alle do’s en dont’s passeerden de revue. Eerst was ze ervan overtuigd dat ze nog harder moest proberen. Dit was immers wat haar in haar leven ver had gebracht. Hard werken, doelen bereiken. Dus kolven tot haar tepels er af vielen, in de ban van de kolf net zolang tot ze haar “precious” zou krijgen.
De vermoeidheid had echter andere plannen. De melk liep terug, de frustratie vrat haar op en het huilen van haar mannetje ging door merg en been. Wat doe je als hard werken tot dan toe de oplossing voor al je doelen is?
Machteloos en gefrustreerd nam ze vervolgens een lactatiekundige in de arm. Inzet van een professional, misschien was dat het antwoord? Misschien doe ik iets niet goed, misschien moet ik het anders doen? Alle adviezen die ze kreeg, paste ze met volle toewijding toe. Helaas tevergeefs, alsnog bleef de productie uit.
Slapeloze nachten, momenten vol frustratie, teleurstelling en een gillend, hongerig mannetje, maakten dat ze uiteindelijk overstapt op flesvoeding. Ze had het zo graag anders gedaan. Ze wilde haar kleintje zo graag alles geven.
Bovenstaand verhaal, staat niet op zichzelf. 70 % van de vrouwen begint met borstvoeding. Maar hoe graag je soms ook wilt, borstvoeding geven gaat niet altijd vanzelf. Je kunt met allerlei emotionele en lichamelijke moeilijkheden te maken krijgen, waardoor het geven van borstvoeding niet lukt.
Moeders die tijdens de zwangerschap de indruk krijgen dat borstvoeding de enige “goede” optie is. Iets wat aangemerkt wordt als gegeven door “Moeder natuur”, "het enige echte". Iets wat voor veel vrouwen drukverhogend werkt, onzeker maakt en als een grote faalervaring kan voelen.
Zeker bij moeders bij wie er geen direct contact is geweest met hun kindje vlak na de geboorte. Of wanneer je kindje veel te vroeg geboren is. Moeders die een keizersnede hebben gehad en lichamelijk niet goed de juiste houding kunnen vinden om voeding te geven. En moeders die overvallen worden door een sombere deken. Doen wat goed voelt, is soms erg lastig. Oordeel, je eigen voorkeur, hormonen of ontbrekende informatie kunnen de keuze flink beïnvloeden.
Moederschap is als een nieuwe rol waarvan je het script van tevoren niet hebt kunnen lezen. Een onzekere rol met vallen en opstaan. De wereld blijft dezelfde, maar jouw wereld is volledig anders. Dat maakt onzeker. Twijfelend en zoekend ga je op weg naar vaste grond onder je voeten in deze nieuwe wereld. Het helpt als je weet dat je hierin mag doen wat op dat moment voor jou past of lukt. Borstvoeding, flesvoeding, een combinatie. Het is al moeilijk genoeg wanneer je als prille moeder je verwachtingen moet bijstellen.
Het is zo belangrijk dat prille moeders, wanneer het anders loopt, geen falen of afkeuring voelen. Voorlichting speelt hierin een belangrijke rol. Door kennis over de verschillende opties en deze opties van meerdere kanten te belichten, ontstaat er ruimte voor alternatief. Het eerlijke verhaal, een volledig verhaal met alle verschillende moeilijkheden of uitdagingen. Juist wanneer je worstelt of als er onzekerheid is. Vastigheid is dan je enige houvast. Dus duidelijke adviezen, steun en soms ook iemand die je helpt om een beslissing te kunnen nemen. Dus probeer te doen wat goed voelt, volg je eigen kompas. Moederschap is niet enkel kijken naar je baby, maar ook kijken naar jezelf.
